թուրքաբար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ թուր•քա•բար 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Մակբայ

  1. (նորբ․) թուրքին նման վայրոգորեն՝ գիշատիչ ◆ Մեծ եղեռնի օրերին ֆիդայինները ոսկով հայ մանուկներին էին գնում, որ ազգը ապրի, մինչդեռ անկախ Հայաստանում թուրքաբար խլում են սյդ իսկ երեխաների ժառանգներին ուղարկած մարդասիրական օգնության վերջին փշրանքը։ Երկիր (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]