Jump to content

թուքումրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թու•քու•մ(ը)•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. (ժղ․) անարգել, խայտառակել, անպատվել ◆ Վենցելն սկսում է թուքումրել, գոռալ Դաուերլինգի վրա։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս խայտառակել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]