թոփել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•փել 

թոփել 1

1. Խարբերդ, Երզնկա, Արաբկիր, Մուշ, Տիգրանակերտ՝ ժողովել, հավաքել ◆ Մանչը քիչըմ փարա թոփած կըլլենա։ (Ձեռագիր) ◆ Տղան կը ժողվե ոսկինե, խելքե գլոխե կը թոփե, կը բաշլե իր գործին հիալե։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

թոփել 2

1. Մուշ՝ թնդանոթով կրակել
2. Պոլիս, Սեբաստիա՝ քյուֆթա
3. Վան՝ աբեղայական կլորավուն գլխարկ
4. Վան՝ անապատականի մազեղեն գլխխարկ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։