թսթըս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թ[ը]ս•թըս
- Սեբաստիա՝ տկար, թույլ
- Արարատյան, Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին, Խարբերդ, Համշեն՝ դանդաղաշարժ, ծանրաշարժ։ ◆ Ինչ թսթս մարդ ես։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Դատար կբանից լացող, լացկան։ Թսթս խոխա։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։