թսթըս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թ[ը]ս•թըս
- Սեբաստիա՝ տկար, թույլ
- Արարատյան, Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին, Խարբերդ, Համշեն՝ դանդաղաշարժ, ծանրաշարժ։ ◆ Ինչ թսթս մարդ ես։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Դատար կբանից լացող, լացկան։ Թսթս խոխա։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։