թսթսալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թս•թս•ալ
- Ղարաբաղ, Սեբաստիա, Կարին, Խարբերդ, Մարզվան՝ երզ ցածրաձայն լաց լինել, թնձկալ (առավելապես երեխաների մասին)
- շատ դանդաղ աշխատել, որևէ գործով երկար զբաղվել ◆ Մի փետի վրա մի տարի թսթսում ես։ (Ձեռագիր)
- թաց փայտը վառելիս թըս-թսը ձայն հանել ◆ Ծառուկենց հին օջախի մեջ թաց աթարն է թսթսում, լոկ ծուխ անում։ (Ջավախեցի)
- Ղարաբաղ, Մալաթիա՝ նվնվալ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։