թվագիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰvɑˈɡiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թը•վա•գիր 

Գոյական

1. թվականը, տարեթիվը տվող գրությունը, գիրը
2. համար, թիվ
3. համարագիր

Ածական

1. (լեզվբ․) պայմանական նշանների` թվանշանների այն համակարգը, որը ծառայում է գրավոր խոսքում թվերը նշելու համար, ինչպես` 1, 2, 3, 1-ին, 2-ին և այլն
2. թվագրված, թվական և ամսաթիվ ունեցող, թվականն ու ամսաթիվր գրված
3. ակորդների նշանակումը հռոմեական և արաբական թվանշաններով, կիրառվում է ներդաշնակագիտության (հարմոնիա) դասընթացի և հարմոնիկ անալիզի ժամանակ

Հոմանիշներ

1. թիվ, համար, համարագիր
2. ծածկագիր, գաղտնագիր, կոդ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։