թրիքակալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թը•րի•քա•կալ 

  1. Ղարաբաղ՝ թրիքկալ, թրիքակալ
  2. Սեբաստիա՝ հարմարանք՝ հատուկ աման, որով վերցնում են կամին լծված անասունների թրիքը։ ◆ Չկան հաշանի վրա ծույլ-ծույլ քայլող եզներ՝ կամերը ետևներից, կամերին պապիկներ՝ թրիքակալները ձեռքներին։ Սերո Խանզադյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։