Jump to content

թրիքակալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թը•րի•քա•կալ 

  1. Ղարաբաղ՝ թրիքկալ, թրիքակալ
  2. Սեբաստիա՝ հարմարանք՝ հատուկ աման, որով վերցնում են կամին լծված անասունների թրիքը։ ◆ Չկան հաշանի վրա ծույլ-ծույլ քայլող եզներ՝ կամերը ետևներից, կամերին պապիկներ՝ թրիքակալները ձեռքներին։ Սերո Խանզադյան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։