թրնտազ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)•ր(ը)ն•տազ 

  1. Կարին, Շիրակ՝ կոկիկ, վայելուչ ◆ Էս գիշեր էրազիս մեջ Կոշա սուրբ Գեորգին տեսա․․․ վրեն գլուխը թրնտազ հագած, հրեղեն ձին խաղացնելով։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։