թփռը-թփռը
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թ[ը]փ•ռը-•թ[ը]փ•ռը
- Պոլիս, Արաբկիր՝ Որևէ բան հատիկ-հատիկ թափելիս կամ մեկի, մանրիկ քայլելիս լսվող ձայնը։ ◆ Թութը թփռը-թփռը թափվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- թփթփալով, թփթփացնելով։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։