թքվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թքուել

վանկեր՝ թ(ը)ք•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. թքել-ի ◆ Չէ որ նա առմիշտ աքսորված էր ծնողների տնից, լքվածու թքված որպես գերդաստանի գերագույն արատ։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]