ժաժկտիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ժաժ•կը•տիլ
- Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Մուշ, Մարզվան, Ակն՝ ժաժ գալ։ ◆ Տեղես ժաժկըտիլ չիմ կրնալ։ Ռափայել Պատկանյան Վարվել, վերաբերվել (մեկի կամ մի բանի հետ), գործել։ ◆ Ատենին կորա պիտի ժաժկըտիս որ՝ խնտալու չիլաս։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Ի՞նչ ես կեցեր, ժաժկտե քիչ մը։ (Հրաչյա Աճառյան)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։