Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժամ•ա•մուտ

Ստուգաբանություն

(եկեղ․) պատարագի ժամը մտնելու խոսք կամ քարոզ, համառոտ խոսք հավուր պատշաճի, որ դպիրներից մեկը ասում է պատարագի սկզբին (Բարեխոսությամբ-ից հետո) ◆ Ժամամուտից մինչև «օրհնյալ եղերուքը» լավագույն դեպքում կարող է ձգվել մեկ, մեկուկես ժամ։ Ֆրանց Վերֆել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։