ժամանակահուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑnɑkɑˈhun]
վանկեր՝ ժա•մա•նա•կա•հուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․)ԺԱՄԱՆԱԿԱՀՈՒՆ, ած․ (անհնձնրր․)։ Փխբ․ Ժամանակին՝ ժամանակաշրփանին բնորոշ, ժամանակից բխող, ժամանակի հունով ընթացող։ Սակայն գերզգայուն ստեղծագործական միտքն ու էներգիան համարյա ամբողփովինա կուտակվել է ժամանակահուն ետալոններ ստեղծելու ուղղությամբ (Լրագիր, 23․7․94)։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։