ժայռաբերձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑjrɑˈbɛɾd͡z]
վանկեր՝ ժայ•ռա•բերձ
Ածական
- (նորբ․) բարձր ժայռերում գտնվող ◆ Երբ իր ժայռաբերձ սև բնին հասանք։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։