ժայռաշրթունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑjrɑʃɾtʰuŋkʰ]
վանկեր՝ ժայ•ռա•շըր•թունք
Գոյական
- (նորբ․) ժայռի պռունկը, շրթունքը
Ածական
- ժայռի նման լուռ շուրթերով, լուռ, անտարբեր ◆ Սգա, Հայաստան, այս ժայռաշրթունք աշխարհը վկա` Քո հին եղեռնը նոր շրթունքով էլ սգացող չկա Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։