Jump to content

ժղուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ժ(ը)•ղուլ 

  1. Մուշ՝ խոսք, զրույց, խոսաքցությույն ◆ Առջ աղվըսուն ու գիլուն, ըսեց․- Ժղիլ մի ըսեք, մըժլինկ։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ժղուլ էնել - զրուցել, խոսել ◆ Ադ ինչ կողդուգ ժղուլը գենեք տու քու դղեն։ (Եղիազար Կարապետյան)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։