ժողովասրահ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑsˈɾɑh]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•ս(ը)•րահ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. շենքի մեջ կամ առանձին կառոջցվածք հատուկ դահլիճ ժողովներ գումարելու համար ◆ Շենքն ունի ավելի քան 800 տեղանոց ժողովասրահ: (Մամուլ)
  2. առհասարակ՝ սրահ, որտեղ ժողովներ են գումարվում կամ որտեղ կայանում է տվյալ ժողովը ◆ Ժողովին նոր կազմությունը նկատի ունենալով ըստ այնմ կարգադրություններ եղած են ժողովասրահի հարդարման մասին։ «Երևանյան օրեր»

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ժողովատեղ, ժողովատեղի, դահլիճ, ժողովատուն (հնց․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]