Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժողովրդեան

վանկեր՝ ժո•ղո•վ(ը)ր•դյան

Ստուգաբանություն

(հնց․) ժողովրդական ◆ Արդյունքը եղավ բազմաթիվ հայ զորքերի կոտորածը, բերդերի ու ամրոցների առումը, ժողովրդյան ջարդը։ (Մուրացան)
ժողովուրդ բառի գրաբարյան սեռական հոլովաձև, որ երբեմն հանդիպում է գրականության մեջ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։