իդարա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ի•դա•րա
- Կարին, Համշեն՝ ուտելիք, սնունդ, ուտելու պաշար, ապրուստ ◆ Որբևայրի չմնաս, տանդ վրա մարդ բեր աշխատի քանդած տները շինես, գարնան գլոխ մի կով, մի ջուխտ եզ ձեռ բերիս, վարիս ու ցանիս, երեխաներիս համար իդարա հասցնիս։ (Հակոբ Մանանդյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։