իզիմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իզ•իմ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Պոլիս, Մուշ, Խոտուրջուր՝ թույլատվություն իրավունք ◆ Պստիկ Միրզան թագավորից իզին կառնի կերթա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Նոր Նախիջևան, Ամասիա, Կարին, Մուշ՝ հրաման ◆ Մամու կամքով ու Աստծու իզնով հարսնիք կենեն, մեկզմեկի կառնեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- իզին տալ, թույլատրել ◆ Չուր էն խալիվոր ձե իզին չի տա խմելու՝ չխմեք։ Ահ ◆ Բան է, եթե... ձեր առաջը կտրելու լինեն, ասացեք, որ Ղարաբեգը մեզ իզին տվեց։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Արարատյան բարբառային բառեր
- Նոր Բայազետի բարբառային բառեր
- Պոլսի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Խոտուրջրի բարբառային բառեր
- Անհայտ բարբառով հայերեն բառեր
- Քաղվածք/Գարեգին Սրվանձտյան
- Նոր Նախիջևանի բարբառային բառեր
- Ամասիայի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Պերճ Պռոշյան