իլլաջ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իլ•լաջ
- Հաճն՝ ճար, միջոց, հնար ◆ Տանը նստած՝ քնենք ի անըմ, թա ախր իմ վերչը հո՞ւնց կտեռնա, իմ ճարը, իլլաջը հի՞նչ կինի։ (Տմբլաչի Խաչան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- իլլաջ գտնել
- ճար՝ միջոց գտնել
- դեղ-դարման գտնել ◆ Պուճուր ախպերը մնաց ֆորումը, մենակ դես ընկավ, դեն ընկավ՝ դուս գալու իլլաջ չգտավ: ՏՆՀ
- իլլաջ լինել (գործածվում է հարցականով կամ ժխտականով) - ճար լինել, հնար լինել ◆ Տղան շատ համոզեց Ասլանին, հըմը հեչ իլլաջ չէղավ, հախը տվեց ու ճամպու դրավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- իլլաջը կտրվել - ճարը կտրվել, այլևս ելք՝ հնար չունենալ
- մեկի իլլաջը լինել - մեկի հույսը լինել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։