իճաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ի•ճաթ  Կարին՝ Գործ է ածվում հետևյալ կապակցությունների մեջ․ Իճաթ էնել,

  1. Ճարել, գտնել, ի հայտ բերել։
  2. Ստեղծել, հնարել։ ◆ Վայ մոդա իճաթ էնող, տունդ քանդվի։ (Խաթաբալա)

Իճաթ էղնել

  1. Հայտնվել, երևալ։ ◆ Էդտեղ էնպես ղովտմ է, իճաթ էղեր, օր սաղ գեղ, քաղաք, բիտտուն կերեր է։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մեկ էրկօրըմ ետև ըդոնց մայլեն գողութուն իճաթ էղավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Ճարվել, գտնվել։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։