իմավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ի•մա•վոր 

  1. Թբիլիսի՝ յուրային, մոտիկ անձ ◆ Կու տեսնիս, թե ինչ է դուս գալի ձեռնեմես, յիփոր իմավոր օմքնու պատվին դիբչում ին։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։