ինհիբիտոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ին•հի•բի•տոր•ներ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< ингибиторы < լատ. inhibere կանգնեցնել, զսպել լատ․ inhibeo՝ կանգնեցնում եմ, պահում եմ

Գոյական

  1. (քիմ․) քիմիական արգելակիչներ, բնական կամ սինթետիկ նյութեր, որոնք արգելակում կամ դադարեցնում են որևէ քիմիական կամ կենսաբանական գործընթաց
  2. (բսբ․) (կենսք․) բնական կամ սինթետիկ նյութեր, որոնք արգելակում կամ դանդաղեցնում են կենսաբանական պրոցեսները՝ կասեցնում են աճը, պայմանավորում են սերմերի և այլ օրգանների հանգստի վիճակը

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։