ինքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ին•քար
- Թբիլիսի, Նոր Նախիջևան, Կարին՝ հրաժարվելը, ժխտելը, ուրանալը ◆ Խոստովանիս արած միխկտ՝ չանիս ինքար Սայաթ-Նովա։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Խոստացել եմ, ինքար չեմ էնե, տար, որը կամենաս։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ինքար անել՝ ընել - ժխտել, ուրանալ, մերժել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։