ինքնաբավարարում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑbɑvɑɾɑˈɾum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•բա•վա•րա•րում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն բավարարելը
  2. ինքն իրենից բավարարված լինելը, ինքնաբավականություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]