ինքնաբացարկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑbɑˈt͡sʰɑɾk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•բա•ցարկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իր նկատմամբ բացարկ հայտնելը (դատավորի, ատենակալի)
  2. (իրավգ․) օրենսդրի կողմից նախատեսված բացարկի հիմքերից ցանկացածի առկայության դեպքում դատավորի, դատախազի, քննիչի, հետաքննության մարմնի աշխատակցի, պաշտպանի, տուժողի, քաղաքացիական հայցվորի, քաղաքացիական պատասխանողի ներկայացուցչի, ընթերակայի, դատական նիստի քարտուղարի, թարգմանչի, մասնագետի, փորձագետի կողմից իր անձնական նախաձեռնությամբ ինքն իրեն բացարկ (ինքնաբացարկ) հայտնել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։