Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•բույս

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ինքն իրեն` ինքնացանումով բուսած, ինքնացան ◆ Շատ հավանեց՝ համարելով նրան մի ինքնաբույս ծաղիկ Խաչենի անապատում։ (Ղազարոս Աղայան)
ընդաբույս, բնածին, բնական
ինքն իրեն` ինքնակոչ կերպով հանդես եկած, ինքնակոչ, տնաբույս

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։