Jump to content

ինքնաբռնադատում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑbrnɑdɑˈtum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•բ(ը)ռ•նա•դա•տում 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն բռնադատելը, ինքն իրեն որևէ բանի հարկադրելը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]