ինքնագրգռում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑɡɾɡˈrum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•գ(ը)ր•գ(ը)•ռում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն գրգռվելը, առանց արտաքին ազդակի գրգռվելը։ ◆ Դատավճռի պարբերաբար հայտնվող նշաններն այլևս սթափեցման կոչ չեն, այլ ինքնագրգռման ու ինքնախրտնեցման հզոր ազդակ։
  2. առանց հոսանքի կողմնակի աղբյուրի էլեկտրամեքենաների շարժիչների մեջ մագնիսական դաշտ առաջացնելու եղանակ
  3. արտաքին ազդակների բացակայության պայմաններում տատանումների առաջացում դինամիկ սիստեմում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑɡɾɡˈrum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն․ autos` «ինքն(ա)-» + լատ․ stimulo` «գրգռել, դրդել, խրախուսել»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) գործիքային- շարժողական պայմանական ռեֆլեքս, երբ կենդանին ակտիվորեն (ոտնակի օգնությամբ) էլեկտրական հոսանքով գրգռում է դրական հույզերը վերահսկող սեֆական ուղեղի գոտին

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։