Jump to content

ինքնախուփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•խուփ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. ինքն իրեն խփվող՝ փակվող ◆ Ինքանխուփ ծորակ։ ◆ Ինքնախուփ ծաղիկ։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]