Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնակառավարութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•կա•ռա•վա•րութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ներքին օրենսդրության ու կառավարման գործերի ինքնուրույն կերպով վճռելու և տնօրինելու իրավունք
որևէ կազմակերպության՝ ընկերության՝ տնտեսական կամ վարչական միավորի ևն ներքին կառավարման հարցերն իր ուժերով լուծելու և տնօրինելու իրավունք ◆ Մենք տվեցինք ձեզ սահմանադրություն և ազգային ինքնակառավարության իրավունք։ (Րաֆֆի)
ինքն իրեն կառավարելը՝ ղեկավարելը
ինքնազսպում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։