ինքնահաղթահարում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑʁtʰɑhɑˈɾum]
վանկեր՝ ինք•նա•հաղ•թա•հա•րում
Գոյական
- (նորբ․) ինքնուրույն ինչ-որ բանի հաղթահարումը, ինքնահաղթահարելը
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։