ինքնահանդիմանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑndimɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•հան•դի•մա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն հանդիմանելը՝ նախատելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ինքնանախատում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]