ինքնահանդիպում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑndiˈpum]
վանկեր՝ ինք•նա•հան•դի•պում
Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) նույն անձի մեջ երկու եսերի հանդիպումը՝ պայքարը, ինքնահանդիպելը ◆ Ատամների տակ սրսփում եմ ես՝ ինքնահանդիպման տկլոր վայրկյանին Ջրին մոտեցնելով մառախուղի պես, և տառապանքիս քավություն չկա, և տառապանքիս քավություն չկա։ Ռազմիկ Դավոյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։