ինքնահաշտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑʃtutʰˈjun]
վանկեր՝ ինք•նա•հաշ•տու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) ինքն իր հետ հաշտվելը, ինքնահաշտվելը ◆ Օգնի՛ր ինձ, Մարիա՛մ, Բարեխոս եղիր իմ և իմ միջև, որ բանն ավարտվի ինքնահաշտությամբ: Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։