ինքնահարված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑɾˈvɑt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնահարուած

վանկեր՝ ինք•նա•հար•ված 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքնովի՝ ավտոմատորեն հարվածող
  2. (արևմտհ․), (հնց․) բրաունինգ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]