Jump to content

ինքնահերքում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɛɾˈkʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•հեր•քում 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն հերքելը՝ բացասելը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]