ինքնահիշողություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhiʃɔʁutʰˈjun]
վանկեր՝ ին•քնա•հի•շո•ղութ•յուն
Բացատրություն
- (նորբ․) ինքն իր անցյալը հիշելը ◆ Նախամաշտոցյան մեր կյանքը անցավ առանց ինքնահիշողության։ Եվ Մաշտոցն էր, որ եկավ դառնալու մեր հիշողությունը։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։