ինքնահմա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhˈmɑ]
վանկեր՝ ինք•նա•հ(ը)•մա
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) իրենով հմայված ◆ Ահա գնացքը շարժվում է սահուն ու ինքնահմա ընթացքով։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։