ինքնահյուսվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhjusˈvɛl]

վանկեր՝ ինք•նա•հյուս•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) իրենք իրենց՝ իրար մեջ հյուսվել ◆ Կանանց էլեկտրահաղորդ անփուտ մազերը, ինքնահյուսվելով, դարձել-դառնում են ու դառնան պիտի փափուկ-մետաքսե մի գիշերանոց։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]