ինքնանախատինք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑnɑχɑtiŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•նա•խա•տինք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն տված նախատինք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ինքնադսրովանք, ինքնապարսավանք ◆ Ամբոխի մեջ արդեն լսվում էին ինքնանախատինքի և անեծքի կանչեր։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]