Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•նե•տիչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(նորբ․) ինքնաթիռներից, տիեզերանավերից, վտանգի կամ վայրէջքի ժամանակ ավտոմատ կերպով դուրս նետող սարք ◆ ԱՄՆ-ը ծովային հետևակի համար գնում է ՅԱԿ-141 ինքնաթիռներ և ավիացիոն ինքնանետիչներ։

ինքնանետիչ համակարգ - համակարգեր, որոնց կիրառման դեպքում հնարավոր է ինքնաթիռի նստատեղին կամ նստատեղերին նստած մարդկանց առանձին կամ միասին դուրս նետել ինքնաթիռից

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։