ինքնապատկան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɑtˈkɑn]
վանկեր՝ ինք•նա•պատ•կան
Ածական
- (նորբ․) իրեն պատկանող, սեփական ◆ Հիշենք, որ միայն մենք ու դուք՝ թվով փոքր արդարև, Բայց ունենք գիրը մեր ինքնապատկան,Ու մեռնել գիտենք հանուն այդ գրի ու գիտենք ապրել՝ Մեր գիրն ու լեզուն դարձրած պատգամ։ Սիլվա Կապուտիկյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։