ինքնապետություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɛtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնապետութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•պե•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ներքին օրենսդրության ու կառավարման գործերի ինքնուրույն կերպով վճռելու և տնօրինելու իրավունք
  2. որևէ կազմակերպության՝ ընկերության՝ տնտեսական կամ վարչական միավորի ևն ներքին կառավարման հարցերն իր ուժերով լուծելու և տնօրինելու իրավունք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]