Jump to content

ինքնապետություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɛtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնապետութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•պե•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ներքին օրենսդրության ու կառավարման գործերի ինքնուրույն կերպով վճռելու և տնօրինելու իրավունք
  2. որևէ կազմակերպության՝ ընկերության՝ տնտեսական կամ վարչական միավորի ևն ներքին կառավարման հարցերն իր ուժերով լուծելու և տնօրինելու իրավունք

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]