ինքնավերած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑvɛˈɾɑt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•վե•րած 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն վերք հասցնող՝ խոցող, ինքն իրեն վիրավորող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]