ինքնավիրավորում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑviɾɑvɔˈɾum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնավիրաւորում

վանկեր՝ ինք•նա•վի•րա•վո•րում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն վիրավորելը ◆ Այդ խոստովանությունից հետո նրան մեղադրեցին ինքնավիրավորման մեջ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]