ինքնափիլիսոփայություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpʰilisɔpʰɑjutʰˈjun]

վանկեր՝ ինք•նա•փի•լի•սո•փա•յու•թյուն 

Գոյական

  1. (նորբ․) իր սեփական փիլիսոփայությունը ◆ Ահա նրա ճակատի գիրն ու ինքնափիլիսոթայությունը։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]