ինքնըստինքյան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnəstiŋkʰˈjɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նըս•տինք•յան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Մակբայ

  1. ինքնին, իր էությամբ ◆ Բավական է, որ ես հեռու մնամ և ամեն բան կվերջանա ինքնըստինքյան: (Նար-Դոս)
  2. ինքնովի ◆  Արդեն տանտիկին և մայր լինելը… ինքնըստինքյան մեծ գործ է կնոջ համար։ (Մուրացան) ◆  Հայի տառապանքը Մայր Արաքսի միջոցով պատմելը ինքնըստինքյան գեղեցիկ հայտնագործություն է (Դասագիրք)։
  3. բնականաբար ◆ Ինքնըստինքյան հասկանալի է այդ դառն տպավորությունը, որ գործեց եղբայրների վրա հաղորդած լուրը։ (Րաֆֆի) ◆  Կարդալով այս հետազոտությունը ինքնըստինքյան ծագում է հարց։ (Րաֆֆի)
  4. ակամա, կամքից անկախ ◆ Աչքերը փակվում են ինքնըստինքյան:
  5. այդ դերանվան հետ ստանում է ստորոգյալի նշանակություն ◆  Ինչ որ ասացիր, այդ ինքնըստինքյան, բացի դրանից ավելի ծանր բաներ են լինելու ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բնականորեն ◆  Դու գնալու՞ ես գյուղ, - ինքնստինքյան պարզ է, գնալու եմ։
  2. ինքնաբերաբար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]