ինքնիրականացում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰniɾɑkɑnɑˈt͡sʰum]

վանկեր՝ ինք•նի•րա•կա•նա•ցում 

Գոյական

  1. (նորբ․) ինքն իրեն, առանց միջամտության ինչ-որ բանի իրականության դառնալը` իրականալը, նաև դարձնելը, իրականացնելը

Աղբյուրներ[խմբագրել]